هشتم شوال سالروز تخریب بقیع

توسط | تیر ۱, ۱۳۹۷ | اعلام‌شناسی, سنی‌شناسی

مختصری درباره جنایات وهابیت در مدینه و بقیع در هشتم شوال ۱۳۴۴ق

مقدمه بحث تخریب بقیع

تخریب بقیع

وهابیت دو مرتبه این قبرستان شریف را خراب کرد.

دفعه اول در سال ۱۲۲۰ق به مدینه حمله کرده و پس از غارت اشیاء گران‌بهای حرم نبوی، قبور بقیع را تخریب کردند؛ اما با اعتراضات گستردۀ مسلمانان مواجه شده و مردم، بقیع را بهتر از اول بازسازی کردند.

دفعه دوم در سال ۱۳۴۴ق بود که با توجه به قدرت آل‌سعود دیگر بازسازی نشد.

در هشتم شوال سال ۱۳۴۴ هجری قمری پس از اشغال مکه، وهابیان به سرکردگی عبدالعزیزبن‌سعود روی به مدینه آورده و پس از محاصره و جنگ با مدافعان شهر، سرانجام آن را اشغال کرده، مأمورین عثمانی را بیرون کردند و به تخریب قبور ائمه بقیع و دیگر قبور پرداختند.

برخی از بزرگانی که در بقیع دفن شده‌اند:

  • امام حسن مجتبی(علیه‌السلام)
  • امام سجاد(علیه‌السلام)
  • امام محمد باقر(علیه‌السلام)
  • امام جعفر صادق(علیه‌السلام)
  • حضرت حمزه (عموی پیامبر)
  • جناب عباس (عموی پیامبر)
  • فاطمه بنت اسد (مادر امیرالمؤمنین)

آن‌ها ضریح فولادی ائمه بقیع را که در اصفهان ساخته شده بود و روی قبور ائمه معصومین قرار داشت را از جا در آورده و بردند.

اماکن دیگری که هم‌زمان با تخریب بقیع خراب شد:

  • قبر حضرت آمنه (مادر پیامبر)
  • قبر و خانه حضرت خدیجه (همسر پیامبر)
  • ام‌البنین (همسر امیرالمؤمنین)
  • قبر حضرت عبدالله و عبدالمطلب (پدر و پدربزرگ پیامبر)
  • قبر حضرت ابوطالب (پدر امیرالمؤمنین)
  • اسماعیل (فرزند امام صادق)

معنای لغوی بقیع

طریحی در مجمع البحرین می‌نویسد: «البقیع من الارض، المکان المتسع و قیل لا یسمی بقیعا الا و فیه شجر أو اصولها و منه بقیع الغرقد»

در لغت بقیع به محل وسیع گویند و همچنین بعضی اضافه کرده‌اند که: بقیع به آن محل وسیعی گویند که دارای درخت یا ریشه درخت باشد، آن‌گاه ابن‌اثیر می‌افزاید: چون بقیع قبلاً دارای درخت «غرقد» و ریشه‌های آن بود پس از قطع این اشجار نیز با همان اسم معروف گردید. «غرقد» نیز درختی است وحشی و خاردار و دارای میوه مخصوص.

پیدایش مدفن بقیع

اولین انصاری مدفون شده در بقیع، اسعدبن‌زراره و از مهاجرین عثمان‌بن‌مظعون (برادر رضاعی پیامبر) است [اسد الغابة، ج۳، ص۳۸۶] که حضرت رسول(ص) پس از مرگ او فرمود: «ادفنوا عثمان بن مظعون فی البقیع یکون لنا سلفا فنعم السلف سلفنا عثمان» عثمان‌بن‌مظعون را در بقیع دفن کنید تا شاخص و یادگاری از گذشتگان ما باشد و چه شاخص نیکی است عثمان.

پس از دفن او پیامبر اکرم سنگی را به‌عنوان علامت بر سر مزارش قرار داد. [وفاء الوفاء، ج۳، ص۸۹۳]

فوت او در ذی‌الحجه سال دوم هجرت بود و آن‌گاه که ابراهیم، فرزند رسول خدا در سال دهم هجری فوت کرد، بنا به فرمایش ایشان او را به عثمان ملحق کرده در کنار او به خاک سپردند.

پس از این سه نفر، برخی از بنی‌هاشم و زوجات الرسول در آن دفن شدند و رفته‌رفته دو مدفن قدیمی مدینه به‌نام «بنی‌سلمه» و «بنی‌حرام» متروک شد و مسلمانان، بقیع را مدفن و قبرستان عمومی خود قرار دادند.

اجمال تاریخ این حرم مقدس این است که قبور ائمه بقیع(ع) مانند سایر قبرها در محوطه باز و مکشوف نبوده؛ بلکه قبر آنان مانند تربت پاک رسول خدا(ص) از آغاز دفن اجساد مبارک و پیکر مطهرشان داخل خانه‌ای که متعلق به عقیل بوده، قرار داشته است و به مرور زمان این خانه به ساختمان مناسب به شکل مسجد تبدیل شد و قبور ائمه داخل ضریح قرار گرفت.

در تاریخ است که: «دُفن العباس ابن عبد المطلب عند قبر فاطمه بنت أسد بن هاشم فی اول مقابر بنی هاشم الّتی فی دار عقیل» یعنی: عباس بن عبدالمطلب در اول مقابر بنی‌هاشم و داخل خانه عقیل در کنار قبر فاطمه بنت‌أسد دفن شده است.

فضیلت بقیع

در فضیلت این مکان شریف روایات متعددی از رسول خدا (ص) نقل شده که به چند نمونه از آن‌ها اشاره می‌کنیم:

«یحشر من هذه المقبرة سبعون ألفاً یدخلون الجنة بغیر حساب و کأنّ وجوههم القمر لیلة البدر» از بقیع ۷۰ هزار نفر که صورتشان مانند ماه شب چهارده است محشور خواهند شد و بدون حساب وارد بهشت خواهند شد.

ایشان گاهی شب‌ها و گاهی روزها در بقیع حضور می‌یافتند و برای اهل بقیع دعا و طلب مغفرت می‌کردند و می‌فرمودند: به من دستور داده شده که به بقیع بروم و برای دفن‌شدگان این قبرستان دعا کنم و درود بفرستم، «إنی أمرت أن آتی أهل البقیع فأدعو لهم و أصلّی علیهم»

دانستنی‌های بقیع

چرا وهابیان قبور را تخریب می‌کنند؟

سؤال: چرا وهابیت هر نشانه و یادگاری از گذشته را شرک دانسته و تخریب می‌کند.

پاسخ: قرآن می‌فرماید: «ذلِکَ وَ مَنْ یُعَظِّمْ شَعائِرَ اللَّهِ فَإِنَّها مِنْ تَقْوَى الْقُلُوبِ».

خداوند برای نشانه‌ها قداست قائل است و بزرگداشتِ شعائر و نشانه‌ها را علامت تقوای قلب و دل معرفی می‌کند اما وهابیت با نشانه‌ها می‌جنگد و سعی در نابودی آن‌ها دارد. مانند:

مقام ابراهیم: سنگ زیر پای حضرت ابراهیم برای ساخت کعبه.

حجر اسماعیل: خانۀ کوچکی برای هاجر و اسماعیل که هاجر همانجا دفن شد.

[مقام هاجر ارزشمندتر است یا بیت‌الاحزان دختر پیغمبر که در بقیع بود؟ مقام اسماعیل والاتر یا میوۀ دل پیغمبر، امام مجتبی]

زمزم: چشمه زیر پای حضرت اسماعیل.

رمی جمرات: یادآور پرتاب سه سنگ توسط حضرت ابراهیم به‌سمت شیطان پس از وسوسه.

سعی صفا و مروه: نشانِ هفت مرتبه دویدن هاجر بین کوه صفا و مروه برای یافتن آب. «إِنَّ الصَّفا وَ الْمَرْوَهَ مِنْ شَعائِرِ اللَّهِ»

قرآن پیراهن یوسف را شفابخش معرفی می‌کند: «أَلْقاهُ عَلى‏ وَجْهِهِ فَارْتَدَّ بَصیراً».

[پیراهنی که یوسف پیغمبر مقدس‌تر است یا خاکی که فرزندان نبی اکرم در آن آرمیده‌اند؟]

همۀ این جنایات الگوبرداری از سقیفه است.

سقیفه نیز در یک نگاه سطحی، جنگ قدرت بود و عده‌ای خواستند به‌جای علی‌بن‌ابی‌طالب بر شتر خلافت سوار شوند و بر مسلمانان حکمرانی کنند.

اما در نگاه ژرف و دقیق‌تر، جنگ با اسلام بود و منافقینی تصمیم انهدام اسلام و سیر قهقرایی و بازگشت به‌سوی جاهلیت را داشتند.

تفصیل این مطلب را در جای خود بحث کرده‌ایم.

۰ دیدگاه

ارسال دیدگاه

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *