فهرست مطالب
معنی واژه مرجئه و اِرجاء
مرجئه می‌تواند به یکی از این دو معنا برگردد:
- به‌تأخیرانداختن: یعنی:
- تأخیر رتبه عمل از ایمان
- تأخیر حکم عاصی و گنهکار به قیامت
- امیددادن: به اینکه معصیت مضرّ به ایمان نیست
بعد قتل عثمان، معاویه به بهانه خون‌خواهی، شورشی بر علیه امام راه انداخت. عده‌ای برای ایجاد وحدت بین دو گروه گفتند: حقّ و باطل را به قیامت واگذار کنید تا خود خدا حکم کند. ابن‌عساکر
مرجئه را دقیق‌تر بشناسیم
مرجئه چه کسانی بودند؟ گاهی شنیده می‌شود که برخی افراد متفکرمآب می‌گویند: هر عقیده و مسلکی آدمی را به سرمنزل سعادت یا حداقل به قسمتی از سعادت می‌رساند.
چنان‌که گاهی اوقات گفته می‌شود: صِرف اعتقاد قلبی به خدای متعال برای وصول به خوشبختی ابدی کافی است، هرچند این اعتقاد همراه با گناهان بزرگ و کوچک باشد و بدون پای‌بندی به تکالیف. گروه «مُرجئه» این اعتقاد باطل را داشتند.
یکی از تعلیمات و مواضع سلبی حضرت امام باقر(علیه‌السلام) موضع در قبال این فرقه منحرف بوده است. بدیهی است از رهگذر این تعلیم، هم بطلان این اندیشه هویدا می‌شود و هم نادرستی این تفکر که هر عقیده و مسلکی می‌تواند آدمی را به سرمنزل مقصود برساند.
گفتنی است سایر ائمه نیز در قبال این فرقه ضالّه موضع‌گیری کرده‌اند.
و البته منحصر به آن زمان هم نبودند، مرجئه امروزه نیز در لباس لیبرال و آزادی‌خواه با شعار «قلب و دلت پاک باشه» مشغول فعالیت دارند.
شبیه‌ترین دشمن به یهود
حضرت باقرالعلوم می‌فرمایند: «مَا اللَّیْلُ بِاللَّیْلِ وَ لَا النَّهَارُ بِالنَّهَارِ أَشْبَهَ مِنَ الْمُرْجِئَهِ بِالْیَهُودِ وَ لَا مِنَ الْقَدَرِیَّهِ بِالنَّصْرَانِیَّهِ»، یعنی شباهت یک شب به شبی دیگر و یک روز به روزی دیگر بیش از شباهت مرجئه به یهودیان و بیش از همانندی فرقه قدریه به نصرانی‌ها نمی‌باشد.
آنچه دلالت این حدیث را بر إبطال مرجئه تأکید می‌کند، فرموده خداوند متعال در آیه۸۲ سوره مبارکه مائده است که شدیدترین دشمنی با اهل ایمان را از آنِ یهودیان و مشرکین بیان می‌کند: «لَتَجِدَنَّ أَشَدَّ النَّاسِ عَداوَهً لِلَّذینَ آمَنُوا الْیَهُودَ وَ الَّذینَ أَشْرَکُوا».
مذمت و لعن مرجئه در روایات
فرارکردن مرجئه از شنیدن فضایل اهل‌بیت
امام باقر(علیه‌السلام) در تفسیر آیه «فَما لَهُمْ عَنِ التَّذْکِرَهِ مُعْرِضِینَ» فرمودند: مراد از تذکره، امیرالمؤمنین است، «کَأَنَّهُمْ حُمُرٌ مُسْتَنْفِرَهٌ فَرَّتْ مِنْ قَسْوَرَهٍ» اینان مانند خران وحشی (گورخران) هستند که وقتی شیر را می‌بینند از او فرار می‌کنند!
«وَ کَذَلِکَ الْمُرْجِئَهُ إِذَا سَمِعَتْ بِفَضْلِ آلِ مُحَمَّدٍ صَلَوَاتُ اللَّهِ عَلَیْهِمْ نَفَرَتْ عَنِ الْحَقِّ»، مرجئه نیز هنگامی که فضائل آل‌پیامبر را می‌شنوند از شنیدن حقّ فرار می‌کنند. البرهان
لعن بر مرجئه
عبدالله‌بن‌عطا گوید: امام باقر(علیه‌السلام) فرمودند برو یک الاغ و قاطر مهیّا کن. دو مرکب را آماده کردم و به گمانم رسید که حضرت قاطر را بیشتر دوست داشته باشد؛ لذا قاطر را خدمت ایشان بردم.
حضرت فرمود: چه کسی گفته که قاطر را پیش من آوری؟ گفتم: از پیش خودم. حضرت فرمود: من الاغ را بیشتر دوست دارم، پس الاغ را به ایشان دادم.
حضرت سوار شدند و این دعا را خواندند: «الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِی هَدَانَا بِالْإِسْلَامِ وَ عَلَّمَنَا الْقُرْآنَ وَ مَنَّ عَلَیْنَا بِمُحَمَّدٍ، الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِی سَخَّرَ لَنا هذا وَ ما کُنَّا لَهُ مُقْرِنِینَ، وَ إِنَّا إِلى رَبِّنا لَمُنْقَلِبُونَ وَ الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعالَمِینَ».
رفتیم تا به دشتی رسیدیم، عرض کردم: نماز نمی‌خوانیم؟ فرمود: اینجا وادی مورچه است و نماز در آن خوب نیست.
رفتیم تا به منطقه دیگری رسیدیم، دوباره کلامم را تکرار کردم، حضرت فرمود: اینجا زمین شوره‌زار است و نماز در آن خوب نیست.
پس به سرزمین دیگری رسیدیم و نماز خواندیم و هنگامی که خواستیم سوار شویم فرمود: «اللَّهُمَّ الْعَنِ الْمُرْجِئَهَ، فَإِنَّهُمْ أَعْدَاؤُنَا فِی الدُّنْیَا وَ الْآخِرَهِ»، خدایا مرجئه را لعنت کن؛ به‌درستی که ایشان در دنیا و آخرت دشمنان ما هستند. عرض کردم: چه چیزی شما را به‌یاد مرجئه انداخت؟ فرمود: به ذهنم خطور کردند، «خَطَرُوا عَلَى بَالِی». کافی
زودتر از مرجئه اقدام کنید
امام صادق(علیه‌السلام): پیش از آنکه مرجئه و بی‌بندوباران جوانانتان را بربایند، ایشان را با احادیث ما آشنا کنید، «بَادِرُوا أَحْدَاثَکُمْ بِالْحَدِیثِ قَبْلَ أَنْ تَسْبِقَکُمْ إِلَیْهِمُ الْمُرْجِئَهُ». وسائل
اشتراط عمل و طاعت
امام باقر(علیه‌السلام) فرمودند: مواظب باشید سایر مذاهب شما را به گمراهی نکشاند و به ایشان گرایش پیدا نکنید. پس به‌خدا قسم، هیچ‌کس شیعه ما نیست مگر آن‌کس که خداوند عزوجل را اطاعت می‌کند. «لَا تَذْهَبْ بِکُمُ الْمَذَاهِبُ فَوَ اللَّهِ مَا شِیعَتُنَا إِلَّا مَنْ أَطَاعَ اللَّهَ عَزَّوَجَلَّ».
این روایت به این اصل اساسی اشاره دارد که: عمل به دستورات الهی نقشی کلیدی در وصول انسان به سعادت حقیقی ایفا می‌کند.
برائت و بیزاری از پنج فرقه
حضرت باقرالعلوم(علیه‌السلام) فرمودند: «اِبْرَءُوا مِنْ خَمْسَهٍ: مِنَ الْمُرْجِئَهِ، وَ الْخَوَارِجِ، وَ الْقَدَرِیَّهِ، وَ الشَّامِیِّ، وَ النَّاصِبِ، قُلْتُ: مَا النَّصْبُ؟ قَالَ: مَنْ أَحَبَّ شَیْئاً وَ أَبْغَضَ عَلَیْهِ».
از پنج گروه دور باشید:
- مرجئه
- خوارج
- قدریه
- شامی
- ناصبی
۰ دیدگاه