فلسفه آفرینش و خلقت جهان هستی

«وَ ما خَلَقْتُ الْجِنَّ وَ الْإِنْسَ إِلاَّ لِیَعْبُدُونِ * ما أُریدُ مِنْهُمْ مِنْ رِزْقٍ وَ ما أُریدُ أَنْ یُطْعِمُونِ * إِنَّ اللَّهَ هُوَ الرَّزَّاقُ ذُو الْقُوَّهِ الْمَتینُ» ذاریات۵۱، آیه۵۶ تا ۵۸

دو دیدگاه راجع به آفرینش:

منکرین خدا: جهان خود به خود. مثبتین: خدای حکیم و توانایی پشت پرده

بنا بر قول منکرین، عالم هدف ندارد؛ و همین، دلیل بر بطلان نظریه آنهاست؛ زیرا انسان در هر کاری هدف دارد، چگونه جهان با این نظم و عظمت، بی‌هدف باشد.

بنا بر قول مثبتین، باید هدفی در کار باشد، ولی نوع ما، این هدف را عملاً گم کرده‌ایم. اگر به زبان هم نگوییم؛ ولی عملا اعتقادمان اینست که هدف، خوراک و پوشاک و… است. ولی قرآن خط قرمز روی این طرز تفکر کشیده است. ما از شما نخواستیم روزی بدهید و کسی را سیر کنید! من عاجزتر از آنم که نان‌بده باشم، ما نان‌آوریم و رزاق اوست.

فلسفه آفرینش = عبادت

ناقص…