برخی از معارف حسنی

شناخت شناسنامه‌ای امام حسن مجتبی(علیه‌السلام)

امام حسن در نیمه شعبان سال سوم هجری

نام شریفش حسن و کنیه‌اش ابومحمد

از القاب مشهور ایشان: سبط اکبر، مجتبی، مصفّی، نقی، زکیّ، امین، بِرّ

به حلیم‌بودن و صبوربودن شهرت داشت.

والدش امیرالمؤمنین و والده‌اش حضرت صدیقه طاهره

عمر شریفش ۴۷ سال و چند ماه. ۸ سال با پیامبر، ۲۹ سال با امیرالمؤمنین، ۱۰ سال دوران امامت

پیامبر و امام حسن

روزی پیامبر نشسته بودند که امام حسن وارد شدند، تا پیامبر ایشان را دید شروع کرد به گریستن! سپس فرمود: پیش من بیا فرزندم، پس ایشان را روی ران راست خود نشاند و فرمود: حسن فرزند من و از من است، «وَ قُرَّةُ عَيْنِي وَ ضِيَاءُ قَلْبِي وَ ثَمَرَةُ فُؤَادِي»، او چشم‌روشنی من و نور قلب و میوه دل من است. وی آقای جوانان بهشت و حجت خداوند بر امت من است! امر او امر من و گفتار او گفتار من بوده و هرکه از او تبعیت کند از من است و هرکه از او سرپیچی کند از من نیست.

هرگاه او را می‌بینم به‌یاد خواری او پس از خودم می‌افتم، پس در نهایت او را از روی ستم و دشمنی با سمّ به شهادت می‌رسانند و آنگاه ملائکه و پرندگان آسمان و ماهیان دریاها بر او می‌گریند!

پس هرکه بر او بگرید، در روزی که چشم‌ها کور می‌شود، چشمش نابینا نمی‌شود و کسی که بر غم او اندوهناک شود، در روزی که دل‌ها همه محزون است، قلبش محزون نمی‌شود و کسی که او را در بقیع زیارت کند در روزی که پای مردم می‌لغزد، پای وی بر صراط نمی‌لغزد.

امیرالمؤمنین و امام حسن مجتبی

«وَجَدْتُكَ بَعْضِي بَلْ وَجَدْتُكَ كُلِّي حَتَّى كَأَنَّ شَيْئاً لَوْ أَصَابَكَ أَصَابَنِي وَ كَأَنَّ الْمَوْتَ لَوْ أَتَاكَ أَتَانِي فَعَنَانِي مِنْ أَمْرِكَ مَا يَعْنِينِي مِنْ أَمْرِ نَفْسِي»

در دلم دیدم تو جزئی از منی، بلکه تو همۀ منی، تا آنجا که اگر مصیبتی برای تو پیش آید برای من پیش آمده، تو بمیری من مرده‌ام، عنان دستورات و اوامر من به‌دست شماست، شما دستوری بدهید گویا من دستور داده‌ام، مطلبی شما بفرمایید، من گفته‌ام.

امام حسن با امام حسین

امام باقر(ع): امام حسین هرگاه امام مجتبی را می‌دید از حیای حضرت تکلم نمی‌فرمود و سر مبارکش پایین بود.

و امام مجتبی طوری با امام حسین برخورد می‌کرد که وقتی کسی می‌دید گمان می‌کرد امام حسین بزرگ‌تر هستند.

امام صادق(ع): «أَنَّ الْحُسَيْنَ بْنَ عَلِيٍّ كَانَ يَزُورُ قَبْرَ الْحَسَنِ عَلَيْهِ السَّلَامُ فِي كُلِّ عَشِيَّةِ جُمُعَةٍ»، امام حسین هر شب جمعه به زیارت قبر امام حسن می‌رفتند. قرب الاسناد