اهل کرم، فقر گدا را می‌شناسند
بیمارها دار الشفا را می‌شناسند
اینجا تمامِ دردها را می‌شناسند
از هر دری در ماند هرکس، آمد اینجا
درمانده‌ها باب‌الرضا را می‌شناسند
اینجا غریب و آشنا فرقی ندارد
اینجا غریب و آشنا را می‌شناسند
در این حرم حتی خدانشناس‌ها هم
گاهی می‌آیند و خدا را می‌شناسند
بس که همیشه بودم اینجا دست‌وپاگیر
دیگر من بی‌دست‌وپا را می‌شناسند
ساده بگویم گنبدت را دوست دارم
بی‌چیزها تنها طلا را می‌شناسند
چه احتیاج است احتیاجم را بگویم؟
اهل کرم فقر گدا را می‌شناسند
پشت در این آشپزخانه نشستم
سگ‌ها همه بوی غذا را می‌شناسند
هرکس که رفته کربلا از این حرم رفت
با نام مشهد، کربلا را می‌شناسند
طبع گوینده متبرک باد به حرم اقایمان امام رضا.