غیبت ابوبکر و عمر از اسامه و سلمان
مرحوم طبرسی نقل کرده است که: روزی ابوبکر و عمر جناب سلمان را خدمت رسول خدا فرستادند تا کمی خوردنی برایشان بگیرد!
سلمان خدمت حضرت آمد و ایشان او را پیش اسامةبنزید (حسابدار اموال رسول الله) فرستادند تا اگر چیزی هست برای ایشان بفرستد. اسامه گفت: چیزی نزد من نیست، پس سلمان بازگشت و جریان را به آن دو نفر گزارش داد.
هنگامی که سلمان رفت، ابوبکر و عمر گفتند: اسامه خسیس است و از روی بخل چیزی نداده و سلمان را هم اگر به چاه سمیحه بفرستند آبش خشک خواهد شد! «لَوْ بَعَثْنَاهُ إِلَى بِئْرِ سُمَيْحَةَ لَغَارَ مَاؤُهَا»
پس از ساعتی برخواستند و پیش رسول الله رفتند، حضرت تا ایشان را دید فرمود: چه شده که در دهانتان رنگ گوشت میبینم!
آن دو تعجب کرده و گفتند: یا رسول الله ما امروز گوشت نخوردهایم!
حضرت فرمودند: امروز گوشت اسامه و سلمان را خوردهاید! پس آیه غیبت نازل شد.
نور الثقلین، ج۵، ص۹۵؛ بحار الانوار، ج۲۲، ص۵۴
غیبت دو دختر روزهدار و خروج گوشت از دهانشان
رسول خدا(صلیاللهعلیهوآله) روزی را تعیین فرمود که همه مسلمانان روزه بگیرند و تا وقتی اجازه ندادهاند افطار نکنند. همه تا شام روزه گرفتند، شامگاه مردم یکیک آمده و عرض میکردند: یا رسول الله تاکنون روزه داشتیم، اجازه افطار میفرمایید؟ آن جناب اجازه میدادند.
مردی آمد و عرض کرد: دو دختر از خانوادهام روزه گرفتهاند، خجالت کشیدند خدمت شما برسند، اجازه میفرمایید افطار کنند؟ حضرت از او رو برگردانید، مرتبه دوم مراجعه کرد، حضرت توجه نفرمودند. در سومین مرتبه فرمودند: از من اجازه افطار میخواهی؟ آن دو روزه نگرفتهاند! چگونه روزهدار است کسی که پیوسته از صبح مشغول خوردن گوشت مردم بوده است! برو و بگو اگر روزهدار بودهاند، استفراغ کنند.
آن مرد برگشت و فرمان پیامبر را رساند، دختران استفراغ کردند، از دهان هر یک تکه گوشتی خارج شد. آنگاه خدمت پیامبر برگشت و جریان را به عرض رساند.
آن جناب فرمودند: سوگند به حقّ آن کسی که جانم در دست او است، اگر آن گوشت در شکم آنها باقی میماند، آتش جهنم آنان را فرا میگرفت.
کشف الریبة عن احکام الغیبة، ص۸
کشف الریبه عن احکام الغیبه، کلمه( فی)بجای (عن )درست است و در ضمن صفحه چند این کتاب آمده؟
با سپاس از دقت شما دوست عزیز
شماره صفحه افزوده شد.
اما نسبت به نام کتاب، گرچه برخی سایتها «فی احکام الغیبة» نوشتهاند؛ ولی با توجه به اینکه کشف با عن متعدی میشود، «عن احکام الغیبة» صحیح میباشد. (گرچه فی نیز از نظر معنی میتواند صحیح باشد)
تا جایی که من دیدم، روی جلد همه نسخ چاپی این کتاب نیز «عن» ثبت شده است.