یکی از باورهای شیعه، اعتقاد به علم غیب امامان است، یعنی خداوند متعال ایشان را بر امور غیبی و مخفی آگاه کرده است. در ادامه برخی از داستان‌ها در این زمینه بیان می‌شود.
امام باقر(ع) و خبردادن از مرگ راشد آفریقایی
ابوبصیر گوید: … حضرت باقرالعلوم(علیه‌السلام) به مردی که از آفریقا آمده بود فرمودند: حال راشد چطور بود؟ عرض کرد: وقتی من راه افتادم حالش خوب بود و خدمتتان سلام رساند.
حضرت فرمودند: «رحمه الله» خدای او را بیامرزد. آن شخص با تعجب پرسید: راشد مُرد؟ حضرت فرمودند: بله، عرض کرد: در چه زمانی؟ فرمودند: دو روز پس از اینکه تو راه افتادی، عرض کرد: به‌خدا قسم او سالم بود و هیچ مریضی نداشت! حضرت فرمودند: مگر هر که می‌میرد به‌خاطر مرض و درد می‌میرد؟
من به حضرت عرض کردم: آن مرد کیست؟ فرمود: یکی از شیعیان و دوست‌داران ما.
سپس فرمود: «أَ تَرَوْنَ أَنْ لَيْسَ لَنَا مَعَكُمْ أَعْيُنٌ نَاظِرَةٌ وَ أَسْمَاعٌ سَامِعَةٌ؟! بِئْسَ مَا رَأَيْتُمْ. وَ اللَّهِ لَا يَخْفَى عَلَيْنَا شَيْءٌ مِنْ أَعْمَالِكُمْ، فَاحْضُرُونَا جَمِيعاً وَ عَوِّدُوا أَنْفُسَكُمُ الْخَيْرَ وَ كُونُوا مِنْ أَهْلِهِ تُعْرَفُوا فَإِنِّي بِهَذَا آمُرُ وُلْدِي وَ شِيعَتِي»
آیا گمان می‌کنید ما اهل‌بیت چشمی بینا و گوشی شنوا همراه شما نداریم؟! بد گمانی برده‌اید! به‌خدا سوگند هیچ‌یک از اعمال شما بر ما پوشیده نیست.
پس ما را در کنار خود حاضر بدانید و خودتان را به انجام‌دادن کارهای خوب عادت بدهید و جزو نیکوکاران باشید تا به‌عنوان افراد نیکوکار شناخته شوید.
این‌ها نکاتی است که من فرزندان و شیعیانم را به آن دستور می‌دهم.
بحار الانوار، ج۴۶، ص۲۴۴
۰ دیدگاه