زنده‌بودن حرکتی افقی است از گهواره تا گور و زندگی‌کردن حرکتی عمودی است از زمین تا آسمان

فقط در ناملایمات است که فضایل انسان به اوج می‌رسد، در غیاب باد، یک توده پنبه مانند یک کوه استوار است.

«مهربان باشید» زیرا هر انسانی که با او دیدار می‌کنید ممکن است در نبردی دشوار در حال مبارزه باشد.

می‌دونی چرا نیلوفر توی مرداب رشد می‌کنه و گل میده؟ چون به همه ثابت کنه که می‌شه در بدترین شرایط هم بهترین بود.

خدا همان است که ما می‌خواهیم، ای کاش ما هم همانی بودیم که خدا می‌خواست.

عمر کوتاه نیست، ما کوتاهی می‌کنیم.

خدایا تو که باشی معجزه‌ای در من رخ می‌دهد به نام آرامش

اگر انسان‌ها می‌دانستند با هم بودنشان در این دنیا چقدر محدود است محبت‌شان به یکدیگر نامحدود نمی‌شد.

برنده گام‌های متعادلی بر می‌دارد، بازنده دو نوع سرعت دارد: یا خیلی تند و یا خیلی کُند.

برنده از اشتباهات خود درس می‌گیرد، بازنده از ترس مرتکب‌شدن اشتباه، یاد گرفته که اقدام به هیچ کاری نکند.

برنده گوش می‌دهد، بازنده فقط منتظر رسیدن نوبت خود برای حرف‌زدن است.

برنده، بیش از بازنده کار انجام می‌دهد و در انتها باز هم وقت دارد؛
بازنده، همیشه آنقدر گرفتار است که نمی‌تواند به کارهای ضروری بپردازد.

فرق برندگان و بازندگان: وقتی برنده‌ای مرتکب اشتباه می‌شود، می‌گوید: «من اشتباه کردم»؛ وقتی بازنده‌ای مرتکب اشتباه می‌شود، می‌گوید: «تقصیر من نبود.»

اگر هیچ‌وقت بعد از هر لبخندی خدا را شکر نمی‌کنید، حقی نخواهید داشت؛ بعد از هر اشکی از او گله‌مند باشید.

«پریدن باور پرنده‌ای است که به پرواز می‌اندیشد؛ پَر دلیل پرواز نیست»

دومین فرصت ها کمیابند، «از اولین فرصت خود عاقلانه استفاده کنید.»

برای پخته‌شدن فقط یک راه وجود دارد: اینکه زود از کوره در نرویم.

با گذشتۀ خود کنار بیایید؛ تا حال، شما را خراب نکند

از لبخندت برای تغییر دنیا استفاده کن؛ نگذار دنیا لبخندت را تغییر دهد!

خدایا: من اگر بد کنم، تو را بنده دیگر بسیار است؛ اما تو اگر با من مدارا نکنی، خدایی دیگر کجاست!

پروردگارا؛ تو آنی که آنی، من آنم که دانی، من آن خواهم که دانم، تو آنم ده که باید

خدایا مرا متبرک کن، تا، هرگز فراموشت نکنم

هیچ‌وقت مغرور نشو، برگ‌ها وقتی می‌ریزند که فکر می‌کنند طلا شده‌اند

درست است که تو تنهایی؛ اما تنها تو نیستی که تنهایی

هر داشته‌ای را به نداشته‌هایت نفروش؛ گاه اگر نداشته‌هایت را به‌دست آوری، حسرت داشته‌هایت را می‌خوری که ارزان فروختی

انسان‌ها به ناگهان شکسته نمی‌شوند؛ این ماییم که دیر به دیر نگاهشان می‌کنیم.

توی بازی زندگی، موقع یارکشی، چه خوبه آدم بگه: من و خدا، شما همه!

هیچ کودکی نگران وعدۀ بعدی غذایش نیست؛ چرا که به مهربانی والدینش ایمان دارد. ای کاش من نیز مثل او به خدا ایمان داشتم…

خدایا ما را ببخش که در کار خیر؛ یا «جار» زدیم یا « جا» زدیم.

معبودا به بزرگی آنچه داده‌ای آگاهم کن؛ تا کوچکی آنچه ندارم ناآرامم نکند

تا وقتی دستانت در دست خداست؛ کسی تو را دست‌کم نمی‌گیرد.

به تقویم‌ها اعتباری نیست؛ اگر خودت متحول شدی نوروزت مبارک

آرامش آن است که بدانی: در هر گام، دست تو در دست خداست.

پیمانی که در طوفان با خدا می‌بندیم، در آرامش فراموش نکنیم

خوش‌بین‌ها در هر خطر، فرصتی می‌بینند؛ بدبین‌ها در هر فرصت، خطری می‌بینند!

اگر اولش به فکر آخرش نباشی؛ آخرش به فکر اولش می‌افتی

باد با چراغ خاموش کاری ندارد؛ اگر در سختی هستی، بدان که روشنی

افراد موفق، در هفته، ۷ امروز دارند؛ ولی افراد ناموفق، ۷ فردا!

«آنهایی که به بیداری خداوند اعتماد دارند، راحت‌تر می‌خوابند»