عدول از یک نماز به نماز دیگر جایز نیست، مگر در چند مورد:

1. نمازهای ترتیبی: مثلا اگر وسط نماز عصر، متوجه شد که نماز ظهر را نخوانده، باید نیّتش را به ظهر تغییر دهد، و همچنین در مغرب و عشاء؛
2. نماز قضا: اگر بعد از شروع در نماز ادائی، یادش آمد که نماز قضائی دارد، پس می‌تواندنیتش را به نماز قضائی تغییر دهد، به‌شرطی که در ضیق وقت نباشد؛
3. نماز جمعه: اگر فراموش کرد و در رکعت اول نماز روز جمعه، سوره‌ای غیر از سوره جمعه خواند، مستحب است به نماز نافله عدول کند و نماز جمعه را دوباره بخواند؛
4. نماز جماعت: اگر بعد از اینکه نماز واجب را شروع کرد، نماز جماعت برگزار شد (برای همان نمازی که او شروع کرده)، پس مستحب است به نماز مستحبی عدول کند و آنرا تمام کند و به جماعت ملحق شود؛
5. نماز مسافر: اگر مسافر، بعد از شروع نماز شکسته و قبل از سلام، قصد اقامت کرد، باید به نماز تمام عدول کند؛ و نیز، اگر شخص مقیم، وسط نماز قصد سفر کرد، باید نمازش را به شکسته تبدیل کند؛ مگر اینکه وارد رکوع رکعت سوم شده باشد که نمازش باطل است.

نکته۱: نماز قصر و تمام، دو نوع نیستند؛ بلکه دو فرد از یک نوعند؛ پس جزو موارد عدول از نمازی به نماز دیگر محسوب نمی‌شود.
نکته۲: ترامی عدول جایز است؛ مثلا اگر شخصی مشغول نماز عصر شد و یادش آمد که نماز ظهر را نخوانده، باید به ظهر عدول کند، پس اگر یادش آمد که نماز صبحش هم قضا شده، می‌تواند دوباره به نماز صبح عدول کند.

منبع: منهاج الصالحین آیهالله سیستانی، مسأله۵۷۹، بحث نیت نماز

شکستن نماز جایز نیست مگر در چند صورت:

1. نمازهای مستحبی؛
2. هنگام شک در رکعات. منهاج، مسأله۸۶۳ (+)