فهرست مطالب
آثار و برکات دوستی با اهل بیت علیهم‌السلام
انسان غیر از دوستی و دشمنی چیزی ندارد، لکن باید عینک بگذارد و دقت کند که چه کسی و چه کار و چه خُلق و چه عقیده‌ای را دوست و چه چیز و چه کسی را دشمن بدارد! محبت اهل بیت یکی از بارزترین نمونه‌های دوستی و دشمنی با دشمنانشان از بالاترین مصادیق دشمنی است.
برای دنیای واپسین نیز همین دوستی‌ها و دشمنی‌ها است که برای انسان خواهد ماند؛ چه اینکه هر عملی شروط بسیاری دارد که معلوم نیست از عهدۀ آنها برآییم! چنانچه میرزای قمی ره می‌فرماید: اگر برای نمازهایی که می‌خوانیم، خدا ما را عقاب نکند، خیلی باید شاکر باشیم.
قالَ رَسوُلُ اللّه صلّی‌اللّه‌علیه‌وآله: لَوِ اجْتَمَعَ النّاسُ عَلی حُبِّ عَلِیّ ابْنِ أَبی طالِبٍ، لَما خَلَقَ اللّه النّارَ؛ اگر همۀ مردم بر محبّت علی‌بن‌ابی‌طالب گرد می‌آمدند، هرگز خداوند آتش جهنّم را نمی‌آفرید.
قدردان اهل بیت هستیم؟
ولی ما قدردان محبت اهل بیت علیهم‌السّلام نیستیم، مثل کسانی هستیم که گنجی در خانه دارند اما رفتارهایشان حاکی از این است که گویا گوهری را ندارند و از آن غافل محض‌اند!
گاهی اوقات کار و وضع ما بدتر از آنهاست؛ گویا مانند کسانی که به امامت اعتقاد ندارند، ما نیز امیرالمؤمنین علیه‌السّلام نداریم و مانند آنها زندگی می‌کنیم که آن حضرت را ندارند.
با این که قرآن را در یک دست و عترت را در دست دیگر داریم، ولی انگار که دستمان خالی است و هیچ نداریم و سنگینی آنها را احساس نمی‌کنیم. گویا چیزی در اختیار ما نیست! از مرحوم حاج شیخ عبدالکریم حایری نقل شده که فرمود: سنّی‌ها عترت را ضایع کرده‌اند، و شیعه‌ها قرآن را.
این دو موضوع با توجه به سخن پیامبر (ص) که فرمودند: این دو (قرآن و عترت) در کنار هم هستند و هیچ‌گاه از هم جدا نمی‌شوند، اگر کسی یکی از این دو را ضایع کند، دیگری را هم ضایع خواهد کرد. هر دو با هم وحدت و ارتباط تنگاتنگ دارند.
علی علیه‌السلام فرمود: هیچ کس را در کمالات و صفات زیبای انسانی با آل محمد صلی‌الله‌علیه‌وآله نمی‌شود مقایسه کرد، دیگران که پرورده نعمت هدایت اهل بیت پیامبرند، هیچ گاه با آنان برابر نخواهند بود.
انسان باید یا لجوج و معاند باشد و یا جاهل که نفهمد علی و اولادش علیهم‌السّلام در صف عادلین و متّقین و صادقین‌اند، و دشمنان آنها در صف فاسقین و فاجرین.
عشق به اهل بیت علیهم‌السلام زمینه‌ساز عشق به خداوند است و دوست‌داشتن اهل بیت پیامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله مهر ورزیدن به ارزش‌های والای الهی می‌باشد.
رسیدن به قله رفیع کمالات معنوی و انسانی بدون دوستی اولیاء الهی ممکن نیست و پذیرش اعمال و زحمات یک مسلمان در گرو محبت و ولایت اهل بیت علیهم‌السلام می‌باشد. امام علی علیه‌السلام از رسول اکرم صلی‌الله‌علیه‌وآله نقل می‌کنند:
لَا تَزُولُ قَدَمَا عَبْدٍ یَوْمَ الْقِیَامَهِ حَتَّى یُسْأَلَ عَنْ أَرْبَعٍ:
- عَنْ عُمُرِهِ فِیمَا أَفْنَاهُ
- وَ عَنْ شَبَابِهِ فِیمَا أَبْلَاهُ
- وَ عَنْ مَالِهِ مِنْ أَیْنَ اکْتَسَبَهُ وَ فِیمَا أَنْفَقَهُ
- وَ عَنْ حُبِّنَا أَهْلَ الْبَیْتِ. خصال
روز قیامت هیچ بنده‌ای قدم از قدم برنمی‌دارد مگر اینکه از چهار چیز سؤال می‌شود: …از دوستی ما اهل بیت.
بر این اساس تقرب به خداوند و رسیدن به سعادت دنیا و آخرت با عشق و دوستی آل پیامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله عجین شده است.
مهرورزی به دیگران یک نیاز محبت فطری است
اما چه زیباست که انسان در بذل محبت، خوبان و برترین‌ها را برگزیند و اهل بیت علیهم‌السلام مظهر خوبی‌ها و کمالاتند، چنانکه علی علیه‌السلام فرمود: هیچ کس را در کمالات و صفات زیبای انسانی با آل محمد صلی‌الله‌علیه‌وآله نمی‌شود مقایسه کرد، دیگران که پرورده نعمت هدایت اهل بیت پیامبرند، هیچ گاه با آنان برابر نخواهند بود.
اگر عاشقی کنی و جوانی × عشق محمد بس است و آل محمد
بهترین نوع ارتباط با پیشوایان معصوم علیهم‌السلام همان محبت و مودتی می‌باشد که یک رابطه قلبی و درونی است و خداوند متعال هم در قرآن کریم به چنین ارتباطی دعوت کرده و می‌فرماید: قل لا اسئلکم علیه اجرا الا الموده فی القربی؛ بگو من بر انجام امر رسالت، از شما مزدی نمی‌خواهم، مگر دوستی و محبت درباره نزدیکانم.
علامت‌ها و نشانه‌های محبت اهل بیت
حال که دوست واقعی خود را پیدا کرده‌ایم، نشانه‌های علاقه به او را در خود جستجو کنید.
-
محبت توأم با عمل و تقوا
محبت اهل بیت عصمت و طهارت تقوای الهی و دلی پاک می‌خواهد. علی علیه‌السلام می‌فرماید: من احبنا فلیعمل بعملنا و لیتجلبب الورع؛ هر که ما را دوست دارد، باید مثل ما عمل کند و لباس پرهیزگاری را جامه و پوشش خود قرار دهد.
ورع و تقوی و دوری از گناه باید سرلوحه زندگی محبان اهل بیت باشد تا بتوانند عشق پاکان را در دل خود جای دهند و گرنه دلی پر از شوق گناه را چطور می‌توان جایگاه و ظرف محبت اولیاء الهی قرار داد.
شیفتگان اهل بیت علیهم‌السلام دائم در زمزمه می‌باشند که:
دل جایگاه عشق تو باشد نه غیر تو × این خانه خداست به شیطان نمی‌دهم
علی علیه‌السلام می‌فرماید: من احبنا فلیعمل بعملنا و لیتجلبب الورع؛ هر که ما را دوست دارد باید مثل ما عمل کند و لباس پرهیزگاری را جامه و پوشش خود قرار دهد.
-
عشق به دوستان اهل بیت علیهم‌السلام
امیرمؤمنان علیه‌السلام در این رابطه می‌فرماید: هر کس می‌خواهد بداند که آیا عاشق حقیقی اهل بیت علیهم‌السلام است یا نه، به قلب خویش رجوع نماید، اگر در دلش محبت دوستان ما هست پس او دوست ماست، ولی اگر یکی از دوستان ما را در دلش دشمن می‌دارد، او دوست‌دار حقیقی ما نیست.
خلوت دل نیست جای صحبت اغیار *** دیو چو بیرون رود فرشته درآید
-
آمادگی برای محرومیت‌ها
ولایت و محبت اهل بیت و دل‌باختگی به این خاندان بدون آمادگی برای رنج و محنت‌ها و با گریختن از انواع محرومیت‌ها امکان‌پذیر نخواهد بود، زیرا که:
نازپرورده تنعم نبرد راه به‌دوست *** عاشقی شیوۀ رندان بلاکش باشد
حقیقی‌بودن علاقه درونی شخص، هنگامی نمایان می‌شود که فرد، مورد امتحان قرار گیرد و حوادثی تلخ و ناراحت‌کننده در زندگی انسان رخ نماید، آن گاه است که دوستان حقیقی از دوستان مجازی جدا می‌گردند و گرنه در هنگام راحتی و آسایش هر کسی می‌تواند ادعای محبت اهل بیت علیهم‌السلام را داشته باشد.
امام علی علیه‌السلام می‌فرماید: من تولانا فلیلبس للمحن اهابا؛ هر کس ما اهل بیت پیامبر را دوست بدارد باید برای محنت‌ها پوستی دیگر بپوشد. این جمله کنایه از این است که محبّ حقیقی، آمادگی برای مقابله با انواع بلاها و مشکلات را خواهد داشت.
هرکه در این بزم مقرب‌تر است *** جام بلا بیشترش می‌دهند
امیرمؤمنان علیه‌السلام در سخنی دیگر فرمود: من احبنا اهل البیت فلیستعد للفقر جلبابا؛ هر کس ما اهل بیت را دوست بدارد پس باید فقر و محرومیت‌ها را چونان لباس رویین بپذیرد.
امیرمؤمنان علی علیه‌السلام در سخنی زیبا به این نشانه دوست‌داران اهل بیت اشاره کرده و می‌فرماید: دوستی ما و دوستی دشمنان ما در وجود یک انسان جمع نمی‌شود، چون خداوند برای انسان دو قلب قرار نداده که با یکی این را دوست بدارد و با دیگری آن را دشمن بدارد. دوست‌دار ما باید عشق و علاقه خود را برای ما خالص بگرداند همان‌طوری که طلا در داخل آتش خالص و تمام عیار می‌گردد. بنابراین هر کسی می‌خواهد بداند که دوست واقعی ما هست یا نه، قلب خود را آزمایش کند؛ اگر در دل او همراه محبت ما، محبت دشمن ما هم باشد او از ما نیست و ما هم از او نیستیم.
-
برائت از دشمنان اهل بیت علیهم‌السلام
یکی دیگر از نشانه‌های محبت اهل بیت و عشق حقیقی، دوری‌جستن از مخالفین و دشمنان عترت پیامبر است! دوست‌دار حقیقی اهل بیت باید از دشمنان آنان تبری و بیزاری جوید و محبت خویش را برای خاندان پیامبر خالص و بی‌آلایش سازد.
امیر مؤمنان علی علیه‌السلام در سخنی زیبا به این نشانه دوست‌داران اهل بیت اشاره کرده و می‌فرماید: دوستی ما و دوستی دشمنان ما در وجود یک انسان جمع نمی‌شود؛ چون خداوند برای انسان دو قلب قرار نداده که با یکی این را دوست بدارد و با دیگری آن را دشمن بدارد. دوست‌دار ما باید عشق و علاقه خود را برای ما خالص بگرداند همان‌طوری که طلا در داخل آتش خالص و تمام عیار می‌گردد.
بنابراین هر کسی می‌خواهد بداند که دوست واقعی ما هست یا نه، قلب خود را آزمایش کند! اگر در دل او همراه محبت ما، محبت دشمن ما هم باشد او از ما نیست و ما هم از او نیستیم.
در زیارت جامعه کبیره می‌گوییم: فمعکم معکم لا مع عدوکم …
آثار و برکات دوستی و محبت اهل بیت
شاید در ذهن عده‌ای خطور کند که: حالا این محبت اهل بیت سود و نفعتی هم دارد؟
-
محشورشدن با اهل بیت علیهم‌السلام در روز قیامت
علی علیه‌السلام فرمود: من احبنا کان معنا یوم القیامه و لو ان رجلا احب حجرا لحشره الله معه؛ هر که ما را دوست بدارد، در روز قیامت با ما خواهد بود و اگر کسی سنگی را دوست داشته باشد، خداوند او را با آن محشور خواهد کرد.
-
بالاترین درجات بهشت
آن بزرگوار فرمود: ان اهل الجنه ینظرون الی منازل شیعتنا کما ینظر الانسان الی الکواکب؛ اهل بهشت به منازل شیعیان ما (در بالاترین درجات آن) نگاه می‌کنند همان‌طوری که انسان به ستارگان می‌نگرد.
-
دادرسی در سخت‌ترین لحظات
علی علیه‌السلام در حدیثی به حارث فرمود: لینفعک حبنا عند ثلاث: عند نزول ملک الموت و عند مسالتک فی قبرک و عند موقفک بین یدی الله؛ دوستی و محبت ما اهل بیت در سه جای مهم و سرنوشت‌ساز برای تو سود خواهد داد: هنگام نازل‌شدن فرشته مرگ و موقعی که در قبر مورد سؤال و بازخواست قرار می‌گیری و زمانی که در روز قیامت در مقابل پروردگار ایستاده باشی.
-
قبولی کارهای نیک در سایه محبت اهل بیت
امیرمؤمنان علیه‌السلام فرمود: … فَمَنْ یُحِبُّنَا أَهْلَ الْبَیْتِ یَنْفَعُهُ إِیمَانُهُ وَ یُقْبَلُ مِنْهُ عَمَلُهُ وَ مَنْ لَمْ یُحِبَّنَا أَهْلَ الْبَیْتِ لَمْ یَنْفَعْهُ إِیمَانُهُ وَ لَمْ یُقْبَلْ مِنْهُ عَمَلُهُ وَ إِنْ أَدْأَبَ اللَّیْلَ وَ النَّهَارَ لَمْ یَزَلْ؛ هر کس ما اهل بیت را دوست داشته باشد، ایمان او مفید بوده و اعمالش مورد پذیرش قرار خواهد گرفت، اما اگر کسی محبت ما اهل بیت را در دل نداشته باشد از ایمان خویش بی‌بهره بوده و کارهای نیک و اعمال دینی او مقبول نخواهد بود، گرچه روزها روزه گرفته و شب‌ها به عبادت بپردازد. بصائر الدرجات
زهرا اجلال؛ گروه دین و اندیشه تبیان
۰ دیدگاه